Ο Γιώργος Δοδοντσάκης γεννήθηκε στη Νέα Λεύκη Λάρισας το 1960. Τελειώνοντας το Δημοτικό Σχολείο, φοίτησε στο 3ο Γυμνάσιο συνεχίζοντας στο 3ο Λύκειο Λάρισας από όπου αποφοίτησε το 1978. Το 1982 τελείωσε τις πανεπιστημιακές του σπουδές στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Είναι φιλόλογος, κάτοχος Μεταπτυχιακού και Διδακτορικού Τίτλου του τμήματος Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του ΑΠΘ με διδακτικό έργο σε όλους τους τύπους σχολείων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και στο Ευρωπαϊκό σχολείο του Λουξεμβούργου. Έχει διατελέσει Σχολικός Σύμβουλος Φιλολόγων στο νομό Τρικάλων από τον Αύγουστο του 2007 έως τον Αύγουστο του 2010.
Από τις 13 Αυγούστου 2010 έως και τις 31 Ιανουαρίου 2016 υπηρέτησε ως Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας. Μετά από δύο έτη διδασκαλίας στη σχολική μονάδα στην οποία ανήκει οργανικά, επιλέχτηκε στη θέση του Συντονιστή Εκπαιδευτικού Έργου στο ΠΕ.Κ.Ε.Σ. Θεσσαλίας και ως Οργανωτικός Συντονιστής έως τις 31 Μαρτίου του 2019.
Με την εφαρμογή ρου νέου νόμου για την επιλογή στελεχών εκπαίδευσης και τη θέση Περιφερειακών Διευθυντών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης – για πρώτη φορά μετά την ίδρυση του θεσμού το 2002 –επιλέχτηκε Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης Θεσσαλίας.
Έχει παρακολουθήσει ως εισηγητής ή ως σύνεδρος σεμινάρια και ημερίδες στην Ελλάδα και σε χώρες του εξωτερικού, ενώ έχει διατελέσει επί σειρά ετών επιμορφωτής στο ΠΕΚ Λάρισας και σε προγράμματα άλλων φορέων. Στο συγγραφικό του έργο εντάσσονται δύο βιβλία του: «Η προσωπογραφία του Ε. Π. Παπανούτσου. Ο παιδαγωγός και ο πολιτικός της εκπαίδευσης», εκδόσεις «Σύγχρονη Εκπαίδευση» (Αθήνα, Δεκ.1995, σ. 158) και «Κοινή Πορεία στην Εκπαίδευση -Μια άλλη στρατηγική – Συνεργασία Γονέων και εκπαιδευτικών», εκδ. Δαρδανός (Αθήνα, Απρ. 2001, σ. 329), καθώς και δημοσιεύσεις του σε επιστημονικά και άλλα περιοδικά αλλά και σε εφημερίδες.
Γνωρίζει αγγλικά και γαλλικά και έχει συμμετάσχει σε διεθνή φόρα καταθέτοντας εκπαιδευτικές προτάσεις για ένα σύγχρονο σχολείο που θα λαμβάνει όμως υπόψη του όλες τις ιδιαιτερότητες και τα χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας. Έχει επίσης καταθέσει πολλές προτάσεις από τις θέσεις στη διοίκηση που κατείχε και κατέχει για την επίλυση των εκπαιδευτικών προβλημάτων που ταλανίζουν την εκπαίδευση, τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές/τριες.
Η άποψή του για το ρόλο της εκπαίδευσης συνοψίζεται στο ότι πρέπει να παρέχει εκείνα τα μορφωτικά αγαθά και με εκείνον τον τρόπο που θα καθιστά ικανούς τους μαθητές να αναπτύσσουν κριτική σκέψη και όλες τις πληροφορίες που αντλούν να τις μετατρέπουν σε γνώση, ώστε να αποκτούν γνώμη δική τους και να καθίστανται έτσι ανεξάρτητοι, υπεύθυνοι και ελεύθεροι πολίτες.
