«Στα παιδικά μου χρόνια, η Λάρισα ήταν μία μάλλον απρόσωπη πόλη και δε συνέβη να αναπτύξω ιδιαίτερους δεσμούς, παρά μόνο τους εντελώς προσωπικούς μου. Μετά τις βασικές σπουδές, δούλεψα ως επιμελήτρια για πολλά χρόνια σ’ ένα Μουσείο Νεότερου Πολιτισμού, πλάι σε ανθρώπους χαρισματικούς.
Στη διάρκεια αυτής της διαδρομής, πέρα από την επιστημονική ερμηνεία του παρελθόντος, άρχισα να αναζητώ το αόρατο νήμα ανάμεσα στο χθες και το σήμερα, στην πόλη και τους ανθρώπους, τα μικρά αφηγήματα και την επίσημη ιστορία» σημειώνει στα «Πρόσωπα» η Κωνσταντίνα Κόντσα, αρχαιολόγος – κοινωνική ανθρωπολόγος ξεναγός, και μοιράζεται μαζί μας την προσωπική της διαδρομή: «Η επαγγελματική πορεία μου όμως άλλαξε ξαφνικά και απότομα κι έτσι έπρεπε να βρεθεί κάτι καινούριο, βιοποριστικό και συνάμα δημιουργικό. Αποκτώντας την άδεια Διπλωματούχου Ξεναγού, ανοίγει ένας νέος δρόμος. Ξεναγώντας αγγλόφωνους τουρίστες από Μ. Βρεττανία, ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδά και Σκανδιναβία, απέκτησα μία ευρύτητα και άρχισα να αντιλαμβάνομαι πώς μας βλέπουν οι …άλλοι. Το πεδίο του τουρισμού πολύ μεγάλο και οι εμπειρίες πολύτιμες. Από την πρώτη μέρα ήξερα τί ήθελα να κάνω με την δεύτερη επαγγελματική μου ιδιότητα: να επικεντρωθώ στην πόλη μου, σχεδιάζοντας θεματικές διαδρομές και να επανασυνδέσω τους ανθρώπους με τη διαχρονική ιστορία και τα μνημεία της.
Κι έτσι γεννήθηκε η Νόον Έγνω, μία Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση, η οποία σχεδιάζει και οργανώνει εκπαιδευτικές, τουριστικές και άλλες πολιτιστικές δράσεις για ενήλικες και παιδιά. «Νόον Έγνω» είναι στίχος από την ραψωδία Α της ομηρικής Οδύσσειας και αναφέρεται στις ιδέες και εμπειρίες που βίωσε ο Οδυσσέας, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του. Το ταξίδι, σε οποιαδήποτε μορφή του, είναι η χαρά της ανακάλυψης.
Μαζί με την βασική συνεργάτιδά μου, Ν. Νταγγάρα (πολιτιστική διαχειρίστρια), επιχειρούμε να συμβάλλουμε στην εναλλακτική και βιωματική ανάδειξη του τοπικού πολιτιστικού δυναμικού, (επανα) συστήνοντας με εύληπτους και καινοτόμους τρόπους το παρελθόν και το παρόν της πόλης. Γαστρονομικοί περίπατοι, φωτογραφικές περιηγήσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα, σεμινάρια προφορικής ιστορίας είναι κάποιες από τις δράσεις που πραγματοποιήθηκαν σε συνεργασία με διάφορους φορείς, πολιτιστικά ιδρύματα και μουσεία. Η πολυσυλλεκτικότητα στον πολιτισμό και στον τουρισμό είναι ζητούμενο και είναι προτέρημα και ταυτόχρονα πρόκληση να διατηρηθεί η ισορροπία, αποφεύγοντας φανταχτερούς μαξιμαλισμούς» και προσθέτει: «Κι επειδή η αγάπη μου για τα Μουσεία είναι μάλλον ανεξάντλητη … για καλή μου τύχη ξαναβρέθηκα στον αγαπημένο μου κόσμο.
Παράλληλα λοιπόν με τις υπόλοιπες δράσεις, από τον Ιούνιο του 2018, εργάζομαι ως επιμελήτρια στο νεοσύστατο Μουσείο Σιτηρών και Αλεύρων, στον Μύλο του Παππά. Στο πλαίσιο της άριστης συνεργασίας με την Αντιδημαρχία Πολιτισμού και Επιστημών, τον υπεύθυνο φορέα λειτουργίας και διαχείρισης του Μουσείου, μου δίνεται εκ νέου η δυνατότητα σχεδιασμού και οργάνωσης επιστημονικών, εκπαιδευτικών και άλλων δράσεων».
Ατενίζει το μέλλον με μια αισιόδοξη ματιά. Εξηγεί πως «δεν είναι εύκολο να είσαι μητέρα και ελεύθερος επαγγελματίας σε εποχή κρίσης και ανασφάλειας. Με την έμπρακτη υποστήριξη των δικών μου ανθρώπων και τη διαρκή ανατροφοδότηση από καταστάσεις που δεν μετριούνται με μονάδες μέτρησης, προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά, να ονειρεύομαι και να παλεύω».
