Ήταν 2009 όταν ο Γιάννης Πέτρου μαζί με τον Αστέρη Γκανά έριξαν άγκυρα απέναντι από το Αρχαίο Θέατρο, κάνοντας το όνειρό τους πραγματικότητα. Κλίμαξ…
Για να πάμε εννιά περίπου χρόνια πίσω. Για να σκεφτούμε: πόσες πιθανότητες επιτυχίας θα δίνατε σε ένα καφέ της πόλης να επιτύχει, αν θα σας έλεγε κάποιος πως στο εν λόγω μαγαζί θα έπαιζε αποκλειστικά και μόνο jazz μουσική, θα απαγορεύονταν το τσιγάρο και δεν θα υπήρχε σερβιτόρος για να πάρει τις παραγγελίες σας, αλλά θα τα κάνατε όλοι μόνοι σας;
Κι όμως… Το στοίχημα κερδήθηκε. Οι δυο Λαρισαίοι πέτυχαν και άνοιξαν και δρόμους.
Την επιτυχία την περιγράφει ο Γιάννης με δικά του λόγια:
Οτιδήποτε διατίθεται στο μαγαζί, παρασκευάζεται από μας. Δεν αγοράζουμε τίποτα έτοιμο. Έχουμε συνεργασία με τους παραγωγούς που έχουμε επιλέξει και παίρνουμε μόνο τα προϊόντα τους, όπως για παράδειγμα τα αλλαντικά που χρησιμοποιούμε και τα οποία είναι χωρίς κανένα προσθετικό… Υπάρχει ένας κατάλογος με πάνω από 400 ετικέτες κρασιού, ενώ όταν ξεκινήσαμε είχαμε μόνο ελληνικές μπύρες, ενώ από αλκοόλ διαθέταμε μόνο τα premium ποτά, θέλοντας να δημιουργήσουμε την ταυτότητα του χώρου, όπως εμείς επιθυμούσαμε. Επιπλέον, σκέψου πως τότε, επιλέξαμε ένα είδος χειροποίητου μονοποικιλιακού καφέ, δηλαδή όχι από πολυεθνική εταιρεία, κάτι πρωτόγνωρο για την εποχή…
Λ.Π.
