Ο Βασίλης Κ. Σπανός γεννήθηκε στην Λάρισα, το 1970. Είναι γιος του εκδότη του Θεσσαλικού Ημερολογίου, Κώστα Σπανού. Σπούδασε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Πτυχίο το 1992, με κατεύθυνση Ιστορία). Από το ίδιο τμήμα, έλαβε το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στην Βυζαντινή Ιστορία (1995) και το Διδακτορικό Δίπλωμα στην Νεώτερη Ιστορία (2000). Η διδακτορική του διατριβή είχε θέμα «Οι οικισμοί της Βορειοδυτικής Θεσσαλίας κατά την Τουρκοκρατία (από τον 14ο έως τον 19ο αι.)» , εκδόθηκε το 2004, στην Θεσσαλονίκη, από τον εκδοτικό οίκο του Αντώνη Σταμούλη (σ. 778 και 2 χάρτες).
Είναι πατέρας δύο κοριτσιών 10 και 17 ετών. Εργάσθηκε ως εκπαιδευτικός φιλολογικών μαθημάτων παραδίδοντας μαθήματα (ιδιαίτερα, σε φροντιστήριο, αλλά και στο πλαίσιο προγραμμάτων των Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης), ως επιμελητής έκδοσης βιβλίων λογοτεχνικού και ιστορικού περιεχομένου, ως υπάλληλος της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος (Α.Τ.Ε.), του Οργανισμού Εργατικής Εστίας και του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού. Από τον Απρίλιο του 2012, εργάζεται στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδος.
Είναι επιμελητής έκδοσης (από το 1992) και διευθυντής (από το 1996) της εξαμηνιαίας έκδοσης ιστορικού περιεχομένου «ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ» που εκδίδεται στην Λάρισα και αριθμεί (από το 1980) 78 τόμους. Έχει δημοσιεύσει, αυτοτελώς ή σε επιστημονικά περιοδικά, 83 μελέτες, ενώ έχει λάβει μέρος σε 38 συνέδρια, δημοσιεύοντας ή έχοντας αποστείλει για δημοσίευση, στα Πρακτικά τους, ισάριθμες μελέτες.
Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εντοπίζονται στον χώρο της Θεσσαλικής Ιστορίας, πτυχές της οποίας μελετά κάνοντας χρήση των σχετικών αρχειακών πηγών, αλλά, ενίοτε, και των γειτονικών περιοχών (Δυτικής Μακεδονίας, Ηπείρου, Φθιώτιδας).
Οι έρευνές του βασίζονται στην μελέτη πρωτοτύπων πηγών (πατριαρχικά/μητροπολιτικά σιγίλια, μητροπολιτικά/επισκοπικά έγγραφα, κατάστιχα δοσοληψιών ή απογραφικά της περιουσίας μιας μονής, προθέσεις/παρρησίες μονών, κώδικες μονών – μητροπόλεων/επισκοπών, σημειώματα, ενθυμήσεις, επιγραφές, κείμενα περιηγητών) και εστιάζονται στην μελέτη της ιστορικής πορείας των οικισμών (υπαρχόντων και διαλυμένων), στην ανάδειξη πτυχών της εκκλησιαστικής ιστορίας (μελέτη της ιστορίας επισκοπών, διόρθωση των υπαρχόντων και σύνταξη νέων επισκοπικών καταλόγων, παρουσίαση στοιχείων που αφορούν την ιστορία και τις ιδιοκτησίες μονών), αλλά και πτυχών της καθημερινής ζωής κατά την διάρκεια της οθωμανικής κατοχής (ζητήματα ιδιοκτησίας, ονοματοδοτικές συνήθειες, προσωπογραφικά ζητήματα κ.τ.λ.). Ομιλεί την Γαλλική και την Ισπανική, ενώ κατέχει βασικές γνώσεις της Σερβικής.
Είναι από τα ιδρυτικά μέλη του Ομίλου Φίλων της Θεσσαλικής Ιστορίας, και μέλος της Ελληνικής Ιστορικής Εταιρείας.
Στα χνάρια του πατέρα του, ερευνά με μεράκι άγνωστες πτυχές της θεσσαλικής ιστορίας.
