Του Χρήστου Μπεχλιβάνου
Τον Δημήτρη Βάλλα, τον γνώριζαν όλοι με το μικρό του όνομα στη Λάρισα κι όχι μόνο. Τον σταματούσαν στο δρόμο για να του δώσουν μια είδηση, να μοιραστούν μαζί του ένα πρόβλημα της πόλης, να του δώσουν ένα ερέθισμα για ένα ξεχωριστό ρεπορτάζ.
Ήταν από τους τελευταίους μεγάλους ρεπόρτερ. Στο γραφείο πήγαινε μόνο για να γράψει το κείμενό του. Στις παρέες ήταν το επίκεντρο με τις αστείρευτες γνώσεις του και το απαράμιλλο χιούμορ του. Σ’ αυτές τις κουβέντες αργόσυρτες αναλύσεις, που συνοδεύονταν με μπύρες ή τσίπουρα διαδέχονταν η μία την άλλη. Δύσκολα σου δινόταν σαν άνθρωπος αλλά εάν τον κέρδιζες είχες έναν πολύτιμο φίλο, δύσκολο, ασυμβίβαστο, αλλά με ακλόνητες σταθερές.
Τα τελευταία χρόνια έδινε με γενναιότητα την άνιση μάχη με τον καρκίνο, έχοντας στο πλευρό του την οικογένειά του. Τη Νίκη, τον Γιώργο και τη Στέλλα. Την Τρίτη 12 Μαρτίου 2019 χαιρέτησε τον μάταιο τούτο κόσμο σε ηλικία μόλις 62 ετών.
Γέννημα, θρέμμα Λαρισαίος. Σπούδασε ιταλική φιλολογία όμως τον κέρδισε οριστικά η δημοσιογραφία. Συντάκτης της «Ελευθερίας» Λάρισας από το 1986. Μία ολόκληρη ζωή μάχιμος ρεπόρτερ. Για πολλούς ο εναλλακτικός δημοσιογράφος της Λάρισας. Για άλλους ένα τρελό παιδί. Για όλους πραγματικός ρεπόρτερ, μια μοναδική φυσιογνωμία.
Ταξίδευε, διάβαζε, ξεσκόνιζε βιβλία, αρχεία και αναδείκνυε άγνωστες πτυχές πρωταγωνιστών της εποχής. Έψαχνε με μεράκι και πάθος την είδηση και έγραφε με την ψυχή του. Ήταν μία ξεχωριστή πένα της παλιάς «Ελευθερίας».
Τα ρεπορτάζ του άφησαν εποχή. Τι να πρωτοθυμηθείς! Παρουσίασε την επιχείρηση… «Πάνθηρας» στην Κρανιά, τον …τελευταίο του θρυλικού «Παπανικολή», τις θύμησες ενός λεγεωνάριου, τον Λαρισαίο που ανακάλυψε το πρώτο γερμανικό αεροπλάνο που έπεσε στην Ελλάδα φέρνοντας στο φως υλικό από τα συντρίμμια του Μέσερμιθ! Έγραψε για το «μαύρο… χαβιάρι» στον Όλυμπο», ιστορίες με λύκους, χιονισμένες διαδρομές, τον 60χρονο που γκρέμισε το σπίτι του στον Πλατύκαμπο ψάχνοντας έναν αμύθητο θησαυρό κ.ά. Τις περασμένες δεκαετίες, στην εποχή των εφημερίδων, κάθε πρωί ο Λαρισαίος αγόραζε την «Ελευθερία» κι έλεγε: «Τι έγραψε ο Βάλλας σήμερα;».
Υπήρξε πολυτάλαντος. Εκτός από κείμενα για την εφημερίδα που εργαζόταν έγραφε και στίχους που μελοποιήθηκαν κι έγιναν τραγούδια από συμπολίτες μας. Επί σειρά ετών ήταν ραδιοερασιτέχνης.
Επίσης ασχολήθηκε με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και διετέλεσε πρόεδρος της ομάδας «Φορτούνα» Κουτσοχέρου.
Δεινός συλλέκτης σπάνιων μικροαντικειμένων και στολών. Εραστής του ψαρέματος, του κυνηγιού, της ορειβασίας και της φωτογραφίας.
Μέλος της Ένωσης Συντακτών Θεσσαλίας, Στερεάς Ελλάδας και Εύβοιας και επί σειρά ετών συνδικαλιστής. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της ΕΣΗΕΘΣτΕΕ και συμμετείχε σε πολλά δημοσιογραφικά συνέδρια και σεμινάρια, συνέδρια της ΠΟΕΣΥ και δημοσιογραφικούς αγώνες. Πάντα στην πρώτη γραμμή για τις διεκδικήσεις του δημοσιογραφικού κόσμου. Ήταν ασυμβίβαστος και πλήρωσε το τίμημα πανάκριβα. Η συνδικαλιστική του αγωνιστική στάση ενόχλησε πολλούς, ειδικά την τελευταία δεκαετία. «Πολεμήθηκε» σκληρά και εκδιώχθηκε γι’ αυτήν. Πικράθηκε από τη στάση της διεύθυνσης και δημοσιογράφων των διπλανών του γραφείων της εφημερίδας που υπηρέτησε μια ολόκληρη ζωή!
Λίγες μόλις ημέρες πριν καταλήξει αναβλήθηκε ένα ακόμη δικαστήριο με την διεύθυνση της εφημερίδας για τις διαθεσιμότητες και την καταβολή αυτού που δικαιούνταν.
Στο ύστατο χαίρε ήταν όλοι εκεί, η οικογένεια, οι φίλοι, πολιτικοί, δήμαρχοι, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι, συνδικαλιστές, εκπρόσωποι φορέων, όλοι…