Του Γιάννη Ανδρεάκη
Πολλές φορές σε «πρώτο πρόσωπο» η αφήγηση της Όλγας Τσιούρβα «ξυπνάει» μνήμες από την πορεία της, ενώ στέλνει συγκλονιστικό μήνυμα – μέσα και από τη δική της εμπειρία – στις γυναίκες που διαγνώστηκαν με καρκίνο του μαστού…
Γεννήθηκε στους Γόννους, μια κωμόπολη κοντά στη Λάρισα. Εκεί τελείωσε το σχολείο με καθηγητές που την σημάδεψαν «Λένα Δημόκα δεν θα ξεχάσω ποτέ πώς μας δίδαξες τον Όσκαρ Ουάιλντ και Χριστίνα Μπουζώνα ο Οιδίποδας με στοιχειώνει με τις αναλύσεις μας» επισημαίνει στα «ΠΡΟΣΩΠΑ».
Η ιστορία της, από την ενηλικίωσή της και μετά δεν ακολούθησε γραμμική και προβλεπόμενη πορεία. Παντρεύτηκε ενώ ακόμη ήταν φοιτήτρια και σύντομα απέκτησε με τον άντρα της Χρήστο Ντάγια δυο κορίτσια, την Αφροδίτη και τη Στεφανία. «Δεν θα ξεχάσω τον καθηγητή Παπαπέτρου (αξεπέραστης αξίας και μόρφωσης ακαδημαϊκό) στην Θεολογική Σχολή Αθηνών να κατεβαίνω τα σκαλοπάτια του αμφιθεάτρου και παρατηρώντας την εγκυμοσύνη μου να σημειώνει στο γραπτό μου και να με ρωτάει σχετικά: «μήτηρ δύο τέκνων». Μέχρι να διόρθωνε τα γραπτά θα είχα γεννήσει και τη δεύτερη κόρη» θυμάται από εκείνα τα χρόνια.
Ξεκίνησε να δουλεύει στον ΟΑΕΔ, στην Ελασσόνα, πολύ μικρή ηλικιακά. Για τις εμπειρίες που αποκόμισε τότε επισημαίνει ότι «όσο στείρο και ανιαρό κι αν ακούγεται αυτό, εγώ έζησα δεκαπέντε καταπληκτικά χρόνια στην Ελασσόνα δουλεύοντας στον ΟΑΕΔ. Ο κόσμος που έρχονταν κάθε μέρα στη δουλειά από το Λιβάδι, τη Βερδικούσα, την Κρανιά, το Σαραντάπορο, τον Ευαγγελισμό και από την Ελασσόνα με καθόρισαν. Η ενηλικίωση για μένα ήρθε μέσα από τη δουλειά. Εκεί κατάλαβα τι με ευχαριστεί, τι με ικανοποιεί, εκεί ένιωσα πόσο δύσκολα μπορεί να γίνουν τα πράγματα» και προσθέτει «για αυτό αισθάνομαι κοντά στις γυναίκες σχετικά με τα θέματα της δουλειάς τους. Είδα τις γυναίκες από την Κρανιά Ελασσόνας που τα καλοκαίρια πήγαιναν και δούλευαν καμαριέρες στη Σκιάθο και στη Σκόπελο και μετά από μερικά χρόνια δουλειάς έβλεπες τη διαφορά στην αυτοπεποίθησή τους. Αποκτούσαν τα δικά τους χρήματα και μπορούσαν να στηρίξουν τις ίδιες και τα παιδιά τους, τους άντρες τους και τους ηλικιωμένους γονείς τους. Και μετά από τη θέση της Περιφερειακής Διευθύντριας του ΟΑΕΔ Θεσσαλίας είδα ακόμη περισσότερες άνεργες γυναίκες. Είδα τις γυναίκες του ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ ΛΑΡΙΣΑ που μετά από μια εικοσαετία περίπου τακτοποιημένης επαγγελματικής ζωής έπρεπε να στηριχτούν για να ξαναβρούν το βηματισμό τους».
Μέσα από τα «ΠΡΟΣΩΠΑ» η Όλγα Τσιούρβα στέλνει ισχυρό μήνυμα στις γυναίκες, γενναίες τις χαρακτηρίζει και έχει απόλυτο δίκιο, που πάλεψαν – όπως και η ίδια – με τον καρκίνο του μαστού: «Είδα από κοντά και μια άλλη κατηγορία γενναίων γυναικών. Είδα τις γυναίκες που διαγιγνώσκονται με καρκίνο του μαστού. Τα Χριστούγεννα του 2011, 38 ετών, διαγνώσθηκα με καρκίνο του μαστού. Είχα ξεκινήσει το δεύτερο μεταπτυχιακό μου, ήμουν νέα, είχα πάρει μετάθεση στη Λάρισα και ξεκινούσα εδώ την καριέρα μου. Και ήρθε ο φόβος του θανάτου να γεμίζει τα βράδια μου. Χρειάστηκε να αναζητήσω και να βρω μέσα μου και έξω στηρίγματα και βοήθειες για να το αντιμετωπίσω. Οικογένεια, πολύτιμες φιλίες (Άννα Βαρνά, Μαρία Γρηγοριάδου, Μαριάνα Ευαγγελοπούλου σας χρειάζομαι πάντα), γιατροί, ειδικοί ψυχικής υγείας. Όλους τους χρειάστηκα. Και πιο πολύ χρειάστηκα να ξανασυναντήσω εμένα. Να με ξαναβρώ. Για να συνεχίσω».
Κλείνοντας, η προσδοκία για το έτος που σε λίγο ξεκινάει «αγγίζει» κάθε άνθρωπο: «Σε όλες τις γυναίκες λοιπόν που δυσκολεύονται είτε γιατί έχασαν τη δουλειά τους ή δεν βρίσκουν δουλειά, στις γυναίκες που παλεύουν με θηρία μέσα τους και έξω τους να είναι το 2019 μια χρονιά πιο εύκολη, μια χρονιά που να κυλήσει χωρίς αθεράπευτα τραύματα. Μόνο τραύματα που επουλώνονται και μικρές αμυχές. Για να συνεχίζουμε…».